عشق من مادر

مادر

سزاوار ترینِ من 

عشق صبور، طرح عدالت، تک نواز محبت

روزی که دستانت زبان سخن بگشاید عدالت از حقارت سکوت خواهد کرد

زمانی که چشمه ی چشمانت خشک شود غم به احترام صحرای گونه ات خضوع خواهد کرد

وقتی خواهد رسید که صبر از شکیباییت گله می کند و می نالد

خواهی دید که سپیده سر نمی زند مگر به رقابت با نور حضورت

مجرایی از محبت خداوند بر زمین جاریست و آن تو هستی

عاشقانه می پرستمت